De biecht
Vele waters heb ik doorzwommen.
Ik wenste dat velen werden drooggelegd.
Want ze waren erg troebel
en roken ronduit slecht.
Maar ik heb de Liefde nooit bedrogen
op geen enkel blank moment.
Haar kijk ik recht in d’ ogen
haar heb ik nooit ontstemd.
Ook ik heb verdriet veroorzaakt
soms gemeen maar nooit gemeend
Velen heb ik diep geraakt,
maar door domheid nooit getraind..
Nu ben ik dankbaar voor het weten
en kom tot rust in mijn gemoed
Stilaan begin ik te vergeten
wat de schuld was van mijn bloed.
Als ik wandel, waar ik woon
groeten mij alle geslachten
En doen zij allen heel gewoon
Om zo onbewust, mijn verleden te verzachten
Ik wenste dat velen werden drooggelegd.
Want ze waren erg troebel
en roken ronduit slecht.
Maar ik heb de Liefde nooit bedrogen
op geen enkel blank moment.
Haar kijk ik recht in d’ ogen
haar heb ik nooit ontstemd.
Ook ik heb verdriet veroorzaakt
soms gemeen maar nooit gemeend
Velen heb ik diep geraakt,
maar door domheid nooit getraind..
Nu ben ik dankbaar voor het weten
en kom tot rust in mijn gemoed
Stilaan begin ik te vergeten
wat de schuld was van mijn bloed.
Als ik wandel, waar ik woon
groeten mij alle geslachten
En doen zij allen heel gewoon
Om zo onbewust, mijn verleden te verzachten
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Dinsdag, december 19, 2006 11:33 |
| S c h i t t e r e n d! Chapeau. Liefs en warme genegenheid, sunset |
|
| Reiger: | Dinsdag, december 19, 2006 08:14 |
| Nog even: vorige week hadden wij hier lichtjesavond in Delft. We zijn toen ook even in de kerk rond wezen kijken. Het was de enigste kerk waar je dus nog echt....zij het op afspraak....kun biechten ;) | |
| Reiger: | Dinsdag, december 19, 2006 08:12 |
| Prachtig geschreven.... | |
Over dit gedicht
| Auteur: jure | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 19 december 2006 | ||
| Thema's: | ||