Een kind
Een kind,
Geboren uit liefde
Zo teder en fijn
Een nieuw volmaakt mensje
Nog zo hulpeloos en klein
Een bron van geluk
en liefde, maar ook van pijn
Dat bij de eerste stapjes
Al opweg is naar zelfstandig zijn
Dan komt net dat ene moment
Onafwendbaar in ieders leven
Het kind is je ontgroeit
Je huilt, al is het maar heel even
Voor dit kind heb jij gevochten
Met liefde en met pijn
Maar het kind vergeet
Hiervoor dankbaar te zijn...
Een moeder
Brenda vink
Geboren uit liefde
Zo teder en fijn
Een nieuw volmaakt mensje
Nog zo hulpeloos en klein
Een bron van geluk
en liefde, maar ook van pijn
Dat bij de eerste stapjes
Al opweg is naar zelfstandig zijn
Dan komt net dat ene moment
Onafwendbaar in ieders leven
Het kind is je ontgroeit
Je huilt, al is het maar heel even
Voor dit kind heb jij gevochten
Met liefde en met pijn
Maar het kind vergeet
Hiervoor dankbaar te zijn...
Een moeder
Brenda vink
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Dinsdag, december 19, 2006 13:58 |
| De laatste strofe klinkt diep treurig. En eigenlijk ook o zo jammer dan. Liefs en warme genegenheid, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: TerrOr_Teefje | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 19 december 2006 | ||
| Thema's: | ||