als een kettinkje ragfijn
onlosmakelijk verbonden
met elkaar
als een kettinkje ragfijn
een steentje eraan
dat zachtjes glinstert
pas als dat kettinkje
er niet meer zal zijn
is verdwenen mijn pijn
tot dan
als een ragfijne draad
onlosmakelijk verbonden
als een kettinkje ragfijn
tot ik besef
dat wat was
niet heeft mogen zijn
met elkaar
als een kettinkje ragfijn
een steentje eraan
dat zachtjes glinstert
pas als dat kettinkje
er niet meer zal zijn
is verdwenen mijn pijn
tot dan
als een ragfijne draad
onlosmakelijk verbonden
als een kettinkje ragfijn
tot ik besef
dat wat was
niet heeft mogen zijn
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: yazii | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 18 januari 2002 | ||
| Thema's: | ||