Het eind van het jaar.
Is al weer bijna daar.
Tijd om terug te kijken
Is het gegaan zoals ik dacht?
Zoals ik het allemaal had verwacht?
Of zou het toch een zeepbel blijken?
Ik kijk terug en kijk vooruit.
In de verte klinkt het vuurwerk luid.
En bespiegelingen dringen zich op.
2006 begon met een winter, koud.
Op de wegen lag bitter strooizout.
Naar buiten ging ik, muts op mijn kop.
Het hoofd fier in de wind gestoken.
Mijn ogen door de koude ietwat geloken.
Wachtte ik af wat het jaar brengen zou.
Er is ondertussen heel wat gebeurd.
Maanden hebben hun kans verbeurd.
En buiten heerst inmiddels weer de kou.
In mijn leven gebeurde er heel wat.
Soms was ik dat gedoe behoorlijk zat.
Toch ben ik door blijven gaan.
Ik leerde liefde kennen, verloor het weer.
Het gebeurde wel een paar keer.
Toch is mijn warme gevoel niet naar de maan.
Mijn kinderen houden van me, dat is een feit.
Ze houden me aan de gang, geen tijd voor respijt.
Door hen bleef ik ook in duisternis licht zien.
Een natte zomer, ook wel warm, soms heet.
‘k zag Holland op zijn smalst, soms ook erg breed.
Voor 2007 lonkt mij ook een liefde, misschien?
Het jaar is al weer bijna helemaal voorbij.
Er is wel wat gebeurd, denk ik zo, maar daarbij
Kan ik er altijd nog een keer op terug kijken.