Weet je, ik heb ooit een kansenmand gemaakt
Een grote korf vol goedheid en geluk
Waaruit ik, als onze vriendschap op de helling staat,
Vrolijk wat vergeving en een nieuwe startkans pluk

Als je dagenlang niets zegt
Of mijn verjaardag weer vergeet
Als een ruzie niet raakt bijgelegd
Of ik een afspraak niet meer weet

Als je zoveel liever krijgt dan geeft
Of je mijn vriendschap te vanzelfsprekend vindt
Als je in je financiële coconnetje leeft
Of nog iets anders dat mij of jou niet zint

Of ik zeg iets stoms, of ik vind jou een domme gans
Het klikt even niet, en ga zo maar door
Ik duik in de mand, ik pak een kans!
En hop: we gaan er terug voor

Maar de mand is niet eeuwig vol
Hoewel je dat verwacht, misschien
En onvermijdelijk, op een dag,
Kan ik plots de bodem zien

Dan is onze vriendschap ziek
En dan kan je met die vriendschap stoppen
Of je gaat samen naar de kansfabriek
Om de mand weer vol te proppen