Wachtend in het heldere licht..
van de maan..
Ik kijk naar het water..
en vraag me af wanneer je komt..
Zuchtend sluit ik mijn ogen..
en laat me naar achteren vallen..
op het witte koude zand..
Mijn hand speelt met het zand..
maar ik heb het niet in de gaten.
ik zit met mijn hoofd bij jou..


Tranen glijden over mijn wangen..
tranen van ellende..
en tranen van geluk..
Ik had het allebei met hem..
ellende en geluk..
De twijfels komen..
ik fluister mijn vragen aan de maan..
‘ Zou hij het dit keer menen..? ‘
‘ Ben ik wel goed bezig zo..? ‘
‘ Wil ik dit wel..? ‘


De antwoorden blijven weg..
ik graaf in mijn geweten..
naar de antwoorden..
maar ik kan ze niet vinden..
Opeens voel ik een hand..
wrijven over mijn wang..
hij veegt mijn tranen weg..
Ik open mijn ogen..
en kijk recht in je diepe
bruine bedroefde ogen..
‘ Je gelooft niet in ons he..? ‘
Zegt hij zachtjes..


Ik slik even..
met verwarrende ogen..
kijk ik hem aan..
ik zeg niks..
ik weet het niet..
Hij laat los..
‘ Dan ga ik maar.. ‘
Fluistert hij..
‘ Nee niet gaan.. ‘
Fluister ik voorzichtig..
hij kijkt me aan..
Ik zie zijn spijt..


Voorzichtig pak ik zijn hand..
en trek zijn lichaam naar me toe..
Even omhels ik hem..
‘ Het spijt me.. ‘
Fluistert hij..
opeens vervaagt hij..
Ik probeer hem vast te houden..
maar het lukt me niet..
Ik knipper met me ogen..
en weg is hij..