vergelding
Ijskristallen groeien
levenloos,
langs de ijle iris van je ogen.
Ogen, zo wordt verteld,
zijn spiegels van de ziel
maar een reflectie is waardeloos
als je koel en onbewogen,
je voor je vorig leven hebt vergeld
and you don't remember the basic sence:
to feel
levenloos,
langs de ijle iris van je ogen.
Ogen, zo wordt verteld,
zijn spiegels van de ziel
maar een reflectie is waardeloos
als je koel en onbewogen,
je voor je vorig leven hebt vergeld
and you don't remember the basic sence:
to feel
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Evy | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 18 januari 2002 | ||
| Thema's: | ||