kijk eens om je heen
wat zien we bij meen en geen
iedereen gekeerd in gedachten
wat staat sommige mensen te wachten

vooral jonge mensen die uitgaan
die komen soms mensen tegen
die hun in elkaar willen slaan
wat is die voor wereld wat is dit voor leven?

ik ben er zelf zo een die in elkaar geslagen is
en ik kan je vertellen dat mensen wantrouwen nu mijn beroep is
of ik het wil of niet
vaak is er toch niemand die het ziet

niemand ziet wat je van binnen meemaakt
dat je er toch heel erg van in de war raakt
van buiten kan je dat vaak niet zien
hooguit zie je de uiterlijke schade misschien

overal lees je dit soort dingen in de krant
iemand dood of in elkaar geslagen iedereen mag het weten
maar niemand helpt je dan ECHT uit de brand
na een dag of week zijn ze het toch al vergeten

nu een paar maanden later
komt er nog steeds wat uit de kraan
dat is helaas geen echt water
maar een traan die de pijn even niet kan weerstaan

soms blijft het aan de binnenkant
en gooi ik het liever weer aan de kant
ik wil het eigenlijk niet meer weten
helaas kan dat niet en blijft het nog steeds een beetje bij me vreten

ik vertrouw alleen nog mensen
die ik daarvoor al kon en waarvan ik houd
niemand die ik missen wil in dit mensen leven
niemand die ik dit verdriet ooit zou willen geven