Afscheid
Zijn stem was zacht, als muziek die in jouw oren klinkt
en plots werd jouw hart door hem zo vreselijk verminkt.
Jouw hele lichaam schreeuwde om herkenning van jouw verdriet
en zij bij wie je ging huilen, hoorde jou niet.
Jij snikte:'Een goede vriend, die ben ik verloren.'
Maar de stem, zo zacht, klonk als muziek in haar oren.
Alleen, met verscheurende pijn omdat zij eerder aan hèm dacht,
huide jij keer op keer:'Dat had ik nu echt niet verwacht!,
dat niet alleen een vriend, maar ook nog eens een zus,
mij zouden verraden met een tedere judaskus.'
en plots werd jouw hart door hem zo vreselijk verminkt.
Jouw hele lichaam schreeuwde om herkenning van jouw verdriet
en zij bij wie je ging huilen, hoorde jou niet.
Jij snikte:'Een goede vriend, die ben ik verloren.'
Maar de stem, zo zacht, klonk als muziek in haar oren.
Alleen, met verscheurende pijn omdat zij eerder aan hèm dacht,
huide jij keer op keer:'Dat had ik nu echt niet verwacht!,
dat niet alleen een vriend, maar ook nog eens een zus,
mij zouden verraden met een tedere judaskus.'
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: zwarte roos | 
|
|
| Gecontroleerd door: The Slayer | ||
| Gepubliceerd op: 01 januari 1970 | ||
| Thema's: | ||