22 december 2006, 01:22 uur
Deze dag bleef nacht
duister dralend zonder doel
stilte die niet verder kwam
dan een mistbank dulde
strooilicht nog kon zien.
Gekweld door zenuwgriep
verstrikt geraakt in weefsels
bloed dat uit aderen kroop
uit angst voor besmet verdriet
dat het hart vastspijkerde.
Maar mijn verstand als altijd
vond de weg weer terug
bad de verlossing van de tijd
en toen de zon het pad keerde
brak een steenbok de kwelgeest.
duister dralend zonder doel
stilte die niet verder kwam
dan een mistbank dulde
strooilicht nog kon zien.
Gekweld door zenuwgriep
verstrikt geraakt in weefsels
bloed dat uit aderen kroop
uit angst voor besmet verdriet
dat het hart vastspijkerde.
Maar mijn verstand als altijd
vond de weg weer terug
bad de verlossing van de tijd
en toen de zon het pad keerde
brak een steenbok de kwelgeest.
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Vrijdag, december 22, 2006 12:14 |
| Meteorologisch begon hij op de 1ste december al ;=). Een heerlijk graag gelezen wintergedicht. Liefs, sunset |
|
| *jessica_genders*: | Vrijdag, december 22, 2006 11:22 |
| winter is mijn leveling | |
Over dit gedicht
| Auteur: Anton van Amerongen | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 22 december 2006 | ||
| Thema's: | ||