licht
Stralend licht vanuit het duister
verlicht m'n koude hart
verdrijf de donkere gedachte
die m'n ziel verward
maak m'n hoofd weer helder
ontneem mijn stille pijn
vervul mijn wezen met geluk
laat het overvloedig zijn
vermorzel de kilte
met de kracht van je stralen
en laat licht en warmte
op mij nederdalen
Reacties op dit gedicht
| Windwhisper: | Vrijdag, december 22, 2006 20:23 |
| Prachtig en liefs Cobie | |
| Jusst.: | Vrijdag, december 22, 2006 20:05 |
| in één woord overweldigend | |
| ~* roosje: | Vrijdag, december 22, 2006 19:40 |
| wouww! echt prachtig!! hele mooie woorden gebruikt!! liefs, roosje | |
| M@rcel: | Vrijdag, december 22, 2006 19:34 |
| wat een ontzettend mooi hoopvol verlangend gedicht Liefs M@rcel |
|
| Peter van Tiel: | Vrijdag, december 22, 2006 19:32 |
| Een prachtig verlangend en hoopvol gedicht. Ik wens je een fijne avond. Knuffie, Peter. |
|
| Cora (ZIJ): | Vrijdag, december 22, 2006 19:21 |
| mooi met super einde! liefs, |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Ria -rimpeling- | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 22 december 2006 | ||
| Thema's: | ||