Alsjeblief..
Ik ben moe.
Snap het nou gewoon.
Laat me nou los
Zodat ik kan gaan.
Ik wil niet meer
Mezelf huilend in slaap wiegen
Met knuffel tegen me aan geperst
Ik kan niet meer.
Kracht verdwijnt
Met elke traan die rolt
Zelf knuffel verlaat me
’S nachts tussen mijn armen vandaan.
Ik kan niet meer
Doen alsof ik gelukkig ben
Dag in dag uit
Ik weet niet eens meer hoe ik ben.
Alsjeblief
Vergeef het me
Maar ik kan niet meer.
Ik geef op.
Snap het nou gewoon.
Laat me nou los
Zodat ik kan gaan.
Ik wil niet meer
Mezelf huilend in slaap wiegen
Met knuffel tegen me aan geperst
Ik kan niet meer.
Kracht verdwijnt
Met elke traan die rolt
Zelf knuffel verlaat me
’S nachts tussen mijn armen vandaan.
Ik kan niet meer
Doen alsof ik gelukkig ben
Dag in dag uit
Ik weet niet eens meer hoe ik ben.
Alsjeblief
Vergeef het me
Maar ik kan niet meer.
Ik geef op.
Reacties op dit gedicht
| schiffie: | Zaterdag, december 23, 2006 11:25 |
| geef het niet op. hou vol. liefs schiffie |
|
| alexxx: | Zaterdag, december 23, 2006 10:44 |
| ''hallo dood neem me in jouw leven''lijkt me nie de oplossing voor jou.Je hebt nog steeds zoveel vuur anders had je dit niet zo druipend geschreven..mooi hoor.Groet alex | |
| ScreamingSue: | Zaterdag, december 23, 2006 10:03 |
| ..die cato liefde moet er niet tussen..snap ook niet wat tie daar doet.. | |
| MexFly: | Zaterdag, december 23, 2006 10:02 |
| Heel erg herkenbaar. Maar ondanks alles, mag je niet opgeven. Er zijn altijd mensen die om je geven, al willen ze het zelf niet toegeven. xxx MexFly |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Evannah Una Brianna | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 23 december 2006 | ||
| Thema's: | ||