Moeder aarde
Gele bomen
Het bruine gras
Hoeveel moeten er komen
Die niet zien wat het was
Liggend in een wei
Van wuivend zomerriet
Er hangt een duistere wolk boven mij
Maar niemand die het ziet
De wereld, de aarde
Zij wordt vernietigd
We verdorvenheid die zich schaarde
Wat gek dat zij zwicht
Wij gebruiken haar wel
Maar geven niks terug
zij maakt het ons tot een hel
En ze doet het heel vlug
Het broeikaseffect
De vele stormen
Het weer is defect
We zullen een plan moeten vormen
Kinderen van Moeder aarde
Maar door hen wordt zij verkracht
Lieten we haar in haar waarde
Dan had zij dit niet bedacht
Wees zuinig met de wereld
Niet alles is te koop met geld
Het bruine gras
Hoeveel moeten er komen
Die niet zien wat het was
Liggend in een wei
Van wuivend zomerriet
Er hangt een duistere wolk boven mij
Maar niemand die het ziet
De wereld, de aarde
Zij wordt vernietigd
We verdorvenheid die zich schaarde
Wat gek dat zij zwicht
Wij gebruiken haar wel
Maar geven niks terug
zij maakt het ons tot een hel
En ze doet het heel vlug
Het broeikaseffect
De vele stormen
Het weer is defect
We zullen een plan moeten vormen
Kinderen van Moeder aarde
Maar door hen wordt zij verkracht
Lieten we haar in haar waarde
Dan had zij dit niet bedacht
Wees zuinig met de wereld
Niet alles is te koop met geld
Reacties op dit gedicht
| ~MoonShadow~: | Dinsdag, december 26, 2006 13:02 |
| Dat was de bedoeling; aanzetten tot nadenken.. ik heb dus al 1 persoon aan het nadenken gekregen ;) | |
| sunset: | Maandag, december 25, 2006 12:57 |
| Tonend delend dit. En aanzettend tot nadenken. Liefs en mijn genegenheid, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ~MoonShadow~ | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 25 december 2006 | ||
| Thema's: | ||