a big lonely world
De trein raast voorbij
Met een enorme snelheid
Ik ben blij dat ik er niet voor ben gesprongen
Al is er toch nog die pijn die bij me blijft
Ik voel me echt verdrietig
Zoveel mensen doen me pijn
In deze enorme wereld
Voel ik me ontzettend klein
Gewoon doorgaan
Roept iedereen maar
Ik probeer niets anders
Al is het enorm zwaar
Reacties op dit gedicht
| mariska: | Woensdag, april 24, 2002 12:18 |
| ben echt onwijs blij dat je toen niet gesprongen was. anders had je nooit mijn vriendin kunne worden. en dan hadi k niet geweten hoe ik verder moest leven!!!! kus mariska |
|
| ploempje: | Zondag, januari 20, 2002 01:08 |
| meisje... je komt er wel... als jij t nu nog niet gelooft geloof ik al vast wel in je... met liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: lovertje | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 19 januari 2002 | ||
| Thema's: | ||