grijze landschap
een stil eenzaam en grijs aangezicht
wanneer ik over het landschap staar
met mijn ogen op het donker gericht
voelt deze droeve morgen zo enorm raar
nare gedachten kan ik niet meer verdrukken
probeer men lach telkens weer op te sporen
maar wat ik ook probeer het wil niet lukken
ben mijn geluk echt uit het oog verloren
maar ik blijf staren
en laat alles varen
alles laat ik gaan
en blijf rustig staan
wanneer ik over het landschap staar
met mijn ogen op het donker gericht
voelt deze droeve morgen zo enorm raar
nare gedachten kan ik niet meer verdrukken
probeer men lach telkens weer op te sporen
maar wat ik ook probeer het wil niet lukken
ben mijn geluk echt uit het oog verloren
maar ik blijf staren
en laat alles varen
alles laat ik gaan
en blijf rustig staan
Reacties op dit gedicht
| de beer: | Donderdag, december 28, 2006 01:38 |
| Mooi gezegd;) maar het leven gaat door, met een lach op je gezicht zal het geluk je ook snel weer toelachen;) | |
| bentot: | Dinsdag, december 26, 2006 18:14 |
| HEEL ERG MOOI IS PRECIES WAT IK VOEL |
|
| lonely 1: | Dinsdag, december 26, 2006 13:27 |
| je mag niet opgeven hoor, eens vind je je lach zeker terug, liefs en knuffel, hilde |
|
| Windwhisper: | Dinsdag, december 26, 2006 13:21 |
| sterkte lieve Richard...zie je niet dat kleine sterretje...dat gaat oplichten a special to you | |
Over dit gedicht
| Auteur: Dreamlover | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 26 december 2006 | ||
| Thema's: | ||