aan het haardvuur
- aan het haardvuur -
daar zitten wij vaak samen
genietend met een glaasje wijn
kijkend hoe de sneeuw valt door de ramen
en horen hoe de klokken luiden op het kerkplein
het hout knettert door de verterende vlammen
kleine vonkjes vliegen omhoog door de schouw
op het tafeltje nog een paar boterhammen
op tv een programma bezig over ontrouw
je kijkt me aan met je diep bruine kijkers
je sensuele stem fluistert ik verlang naar je
speels zing je een kindervers
en voor ik het weet ben jij al in je blootje
nu ben ik aan de beurt
mijn kleren moeten er aan geloven
ik ruik aan je haren die naar jasmijnen geurt
en denk laat deze liefde nooit uitdoven
....
-23.12.2006-
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Dinsdag, december 26, 2006 13:12 |
| Sfeervol beeldend overgebracht. Ik las het graag. Liefs en fijne tweede Kerstdag, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: flamberke | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 26 december 2006 | ||
| Thema's: | ||