Het uitkleden
Je had hem moeten zien
kijken. Is dat eigenzinnigheid
kunst, een blik die uitdaagt,
die daagt tot uitkleden van de blik.
En zijn schouders, breder dan hem
wordt verwacht, zo smal is hij
maar zo vast, niet als een boot
maar een schip, trots op zijn vorm
en zijn golven. Zo ben ik een beetje
zijn golf - een van de, zo spoel
ik mij soms over hem en weg.
Reacties op dit gedicht
| Het Gejefte: | Donderdag, januari 11, 2007 07:17 |
| fffff...weeral met de mond open gelezen...heb echt bewondering voor je schrijfstijl... Jef |
|
| Mathilde: | Dinsdag, december 26, 2006 16:10 |
*zucht* dit is mooi!! |
|
| sunset: | Dinsdag, december 26, 2006 15:44 |
| Heerlijk dit. En ook hier heel graag gelezen. Liefs en warme knuf, sunset |
|
| Windwhisper: | Dinsdag, december 26, 2006 14:24 |
| wohhhh mooi hoor Liefs Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Zilke | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 26 december 2006 | ||
| Thema's: | ||