lieve opa
Je was al jaren ziek,
maar je vocht toch door.
Voor je gezin, je familie, het leven,
daar deed je het voor.
Maar jaren van sterk en ziek
zijn eisen hun tol,
je stortte in, hield het niet meer vol.
En toen was daar het eind,
je kon niets meer,
alles deed je zeer.
Maar met veel plezier heb ik mijn
herinneringen,
al zijn het maar kleine dingen.
Je was zo lief, en ik was zo trots
en blij met jou,
lieve opa, je moest eens weten
hoeveel nog van je hou.
Lieve opa, ik mis je!
maar je vocht toch door.
Voor je gezin, je familie, het leven,
daar deed je het voor.
Maar jaren van sterk en ziek
zijn eisen hun tol,
je stortte in, hield het niet meer vol.
En toen was daar het eind,
je kon niets meer,
alles deed je zeer.
Maar met veel plezier heb ik mijn
herinneringen,
al zijn het maar kleine dingen.
Je was zo lief, en ik was zo trots
en blij met jou,
lieve opa, je moest eens weten
hoeveel nog van je hou.
Lieve opa, ik mis je!
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: anita | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 19 januari 2002 | ||
| Thema's: | ||