Machteloos, dat jij je voelt
Het doet me pijn te weten dat jij niet meer bij me wilt zijn
Om me te helpen, er doorheen te slepen
Ik kon altijd bij je langskomen, je maakte wel wat tijd vrij
Maar nu mag het niet meer
Je zei allemaal dingen waardoor ik me zoveel beter voelde
Dankzij jou heb ik nog een moeilijk jaar overleeft
Door jou zag ik het nut van het leven weer in
Waarom dan nu die afstand?
Vind het moeilijk om me verhaal aan andere te doen
Bij jou voelde ik me veilig, bij jou kon ik mezelf zijn
Zie je bijna iedere dag en steeds weer die afstand
Waar heb ik het aan verdiend dat het zo loopt?
Van de een op andere dag was jij 'verbode' voor mij
Moest maar iemand anders zoeken, hoorde ik van een ander
Niet eens van jou zelf, maar je wist het wel
Mijn hart brak en viel weer in het duister
Hoe kon je me zo laten vallen, zonder moeite?
Nu zie ik in je ogen veel verdriet en spijt
Want ik snij weer en ben helemaal gek
En jij kan en mag niets meer doen
Reacties op dit gedicht
| -broken-: | Zaterdag, december 30, 2006 10:43 |
| hoop dat het goed komt probeer de draad weer op te pikken en probeer er tog met iemand anders over te praten als je kan veel sterkte (k) liefs -x-x-x- |
|
| red one: | Dinsdag, december 26, 2006 23:34 |
| sterkte.. liefs redje |
|
| Templar: | Dinsdag, december 26, 2006 20:27 |
| graag gelezen groet T. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Whisper... | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 26 december 2006 | ||
| Thema's: | ||