last van herbeleving
Waar ben ik nu dan
weer in het verleden
wilde naar me moeder toe
bang dat die me wat zou doen
m'n kleine kinder handjes
trillen van de angst
waar moet ik toch heen
bang voor het verleden
hij zit aan m'n lichaam
komt me steeds opzoeken
waar ben ik nnog veilig
waar ik ook ben is hij er
zal nooit de rust vinden
waar ik ook ben
hij zal me blijven volgen
in m'n dagelijkse leven
p.s maandag nacht gebeurd
Reacties op dit gedicht
| anneke van dijk: | Woensdag, december 27, 2006 09:05 |
| naarmate je je verleden meer en meer verwerkt hebt, zullen deze herbelevingen niet meer voorkomen; dus therapie blijven volgen.. liefs, namasté, anneke |
|
| sunset: | Woensdag, december 27, 2006 07:53 |
| ''k Ben het met flores eens. Jij weet als geen ander dat je ertegen kunt vechten en uiteindelijk wint. Want het is en blijft jouw leven waarin jij de baas bent en blijft. Maar je moet het, met eventuele hulp, wel blijven doen. Liefs en knuf, sunset |
|
| jantje maan: | Woensdag, december 27, 2006 05:29 |
| stilmakend droef sterkte weet we er zijn liefs knufs marc |
|
| flores: | Woensdag, december 27, 2006 02:47 |
| In plaats van de slachtoffer rol te spelen zou je beter het gevecht aangaan met jezelf, mijn beste... Het kost tijd, maar sta eens stil bij alles wat je wel hebt. Ik wil je gevoel zeker niet ondermijnen (je kent me), maar een andere blik op alles en hard aan de slag! En neen, ik geef geen schop ditmaal..het mooie zou zijn als je deze jezelf gaf. ;) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: beauty-angel | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 27 december 2006 | ||
| Thema's: | ||