Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Zacht
Zacht,
jou handen
door mijn haren,
jou handen
op mijn hoofd,
jou handen
op mijn littekens,
jou armen
om me heen.
Zacht,
als de eerste
sneeuwvlokjes,
als een
vleugje melk
in de zwarte koffie.
Zacht,
als een stofdoek
die alle stof
zacht, maar zeker
weg weet te halen.
Zacht,
en toch
zo pijnlijk.
Geïnspireerd door dit beeldje.
Reacties op dit gedicht
lurin vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
sunset
:
Woensdag, december 27, 2006 08:50
Mooi hoor jouw delende verwoording.
Liefs en knuf, sunset
Over dit gedicht
Auteur:
lurin
Gecontroleerd door:
Sheena
Gepubliceerd op:
27 december 2006
Thema's:
[Verdriet]
[Troost]