Levensjaren oorlog naar geluk
Donkere woorden omsluieren mijn gedachten,
hopend, dat ze verdwijnen in stilte want afscheid
is niet nodig voor datgene dat is gekomen,
zonder dat er überhaupt ooit om gevraagd is.
Een doorzichtig gaas gunt een kleine blik
naar de buitenwereld vol haat, waarin liefde
slechts gegeven wordt door lichaamseigen armen
die stevig mijn schouders houden, maar waarom.
Gevangen in zelfmedelijden en angst wat weerhoud
ten strijde te trekken zonder genade, slechts
genoegen nemend met overwinning en vrede, waar!
is de kracht, te maken van het leven waarop ieder recht heeft…
Reacties op dit gedicht
| xUnkissed: | Dinsdag, januari 09, 2007 17:57 |
| Stilmakend mooi verwoord. Het leven is geen angst. Maar je leeft 1 keer en proberen gelukkig te zijn, ook al is het erg moeilijk. xxxx Sterkte Hvj Catharina |
|
| moongirl1982: | Donderdag, december 28, 2006 19:08 |
| je kunt het overwinnen... groet moongirl1982 |
|
| sunset: | Woensdag, december 27, 2006 21:14 |
| Prachtig verwoord. Al ben ik het niet met je eens. Het leven is en blijft mooi. En er is liefde en warmte voor eenieder. Liefs en mijn warme vriendschapsknuf, sunset |
|
| Skye S.: | Woensdag, december 27, 2006 19:44 |
| ooohhh zo mooi!!! zeer herkenbaar. Ga zo verder Because. Groetjes, Skye S. |
|
| the moon: | Woensdag, december 27, 2006 19:41 |
| mooi...je ziet je angst...ik zie je angst:p | |
Over dit gedicht
| Auteur: because | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 27 december 2006 | ||
| Thema's: | ||