Spijt
Ik kan het nooit meer mezelf vergeven
Die dagen die allemaal verstreken
Die spijt zit me dwars
Ik had het nooit moeten laten gebeuren
Niemand zal me ooit meer goedkeuren
Ik ben een dom kind
Die nooit meer haar vrolijkheid terug vind
Die spijt, die ik mezelf niet meer kan vergeten
Alles is voorbij..
Daar boven op dat gebouw,
Roep ik hard “dag wereld”
Niemand hoort me.
Ik twijfel, en ik doe.
Ik sluit me ogen
Zet me voet vooruit
Die spijt gaat nooit meer kwijt
Die dagen die allemaal verstreken
Die spijt zit me dwars
Ik had het nooit moeten laten gebeuren
Niemand zal me ooit meer goedkeuren
Ik ben een dom kind
Die nooit meer haar vrolijkheid terug vind
Die spijt, die ik mezelf niet meer kan vergeten
Alles is voorbij..
Daar boven op dat gebouw,
Roep ik hard “dag wereld”
Niemand hoort me.
Ik twijfel, en ik doe.
Ik sluit me ogen
Zet me voet vooruit
Die spijt gaat nooit meer kwijt
Reacties op dit gedicht
| marieke_x: | Maandag, januari 15, 2007 16:41 |
| heel mooi maar verdrietig geschreven, ik weet niet wat je hebt gedaan, maar iedereen maakt wel eens fouten, nobody''s perfect weet je :) let trouwens niet op mij ik ben even al je gedichten aan het lezen :p, je schrijft echt goed! kusssje |
|
| Stefanie : | Zondag, januari 07, 2007 16:22 |
| Hey, je hebt het echt mooi geschreven en denk eraan dat het wel goed gaat komen. Iedere dag is er een andere dag. groetjes Stefanieke |
|
| MexFly: | Donderdag, december 28, 2006 19:05 |
| Myrte. Het is goed dat je gedaan hebt, wat je voelde dat je moest doen. En je weet dat ik héél trots op je bent. KWJNM! xx Sill | |
Over dit gedicht
| Auteur: Myrtee | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 28 december 2006 | ||
| Thema's: | ||