Mijn vriend heeft pijn,
Wanneer ik in zijn prachtige ogen lees
is het overduidelijk,
lieverd ik wil er voor je zijn.
Mijn vriend,zijn hart zit op slot
Wanneer ik hem voorzichtig aanraak
voel ik de vertwijfeling,
Mijn God, wat is er veel kapot!
Opnieuw je hart openstellen,
is datgene wat je beangst,
De kwetsbaarheid is tussen ons te voelen,
Die allesoverheersende pijn die wil je toch nooit weer?
Dat is waarom we elkaar begrijpen
Maar laten we ons voor eeuwig verkoelen?
En dan zijn er vier handen die elkaar teder zoeken
Mijn kloppende hart tegen de zijne
Voor enkele uren warmen wij ons aan elkaar
Jezelf geven, een strelende hand door je haar...
Er ligt een lief briefje, doordrenkt van pijn,
lieverd, ik begrijp je.
Laat me er voor je zijn,...Bowman.