Jaarwisseling
De aarde is een stromenland
van zwartblauwe dromen
die in bochten meanderen
zonder vervulling dralen.
Niets heeft een bestemming
alles leeft in verbeelding
en in de wirwar van wegen
verdwalen alle richtingen.
Miljarden jaren stapelen op
in het zonlicht dat nu straalt
en de oliepan doet spetteren
bollen bakt met rozijnen.
Aan het eind van zo'n tijd
die geen enkele zin vond
ben ik maar een schijntje
een gillend keukenjoch.
van zwartblauwe dromen
die in bochten meanderen
zonder vervulling dralen.
Niets heeft een bestemming
alles leeft in verbeelding
en in de wirwar van wegen
verdwalen alle richtingen.
Miljarden jaren stapelen op
in het zonlicht dat nu straalt
en de oliepan doet spetteren
bollen bakt met rozijnen.
Aan het eind van zo'n tijd
die geen enkele zin vond
ben ik maar een schijntje
een gillend keukenjoch.
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Vrijdag, december 29, 2006 19:53 |
| Zo kun je het ook relativerend bekijken. Apart. Liefs, sunset |
|
| Anton van Amerongen: | Vrijdag, december 29, 2006 17:51 |
| Bedankt voor de fijne reacties, ik wens iedereen een prettige jaarwisseling. |
|
| dichterbij: | Vrijdag, december 29, 2006 15:24 |
| grappig zoals je dir neerzet. fijne jaarwisseling |
|
| wolkie: | Vrijdag, december 29, 2006 10:43 |
| Heel leuk verwoord | |
| lommert: | Vrijdag, december 29, 2006 09:39 |
| laten de bollen je smaken na miljarden jaren...toch?;) groet willem |
|
| Windwhisper: | Vrijdag, december 29, 2006 07:38 |
| Ja met een lachje geen gillende keukenmeid, dit las ik verduveld graag. Mooi hoor. Liefs en een knuffel Cobie, |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Anton van Amerongen | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 29 december 2006 | ||
| Thema's: | ||