gevangen in je eigen lichaam

gevangen in eigen lichaam

gevangen in eigen lichaam
gevangen in de pijn en verdriet
gevangen door hoop die steeds weer vals is
gevangen van s'morgens vroeg tot s'avonds laat
gevangen in een lichaam dat pas 25 jaren kent
gevangen voor de rest van mijn leven met een en agressie stoornis
gevang door al de shit lijkt deze lichaam geen 25 meer maar is het op en is het klaar op dit moment
gevang en door veel verdriet moet ik hoop blijven hou tot dat ik ju ooit voor goed weer in mijn armen mag sluit
lievert denk altijd ook heb ik je meschien nooit kunnen zeggen jij bent uit liefde geboren ook zeggen mensen van niet
ik ben je vader die trots is op zijn zoon maar tegen wordt gehouden om jou voor goed in mijn armen tekunnen sluiten
en voor jou tezorgen
Denzo ik ben en zou altijd trots op je zijn

Geschreven door

jan-willem smits

Reacties op dit gedicht

jan-willem smits vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Windwhisper:	Vrijdag, december 29, 2006 22:49
Ik geef je maar een warme troostknuffel en zeg even niets en luister naar jouw tranen in mijn ogen. Liefs Cobie

kleinmeisje:	Vrijdag, december 29, 2006 20:09
heel verdrietig,ik hoop voor je dat je dat wel mag/kan in 2007,dat er een verandering komt ten goede voor jou.ik wens je veel geluk,succes en liefs

Over dit gedicht

Auteur: jan-willem smits
Gecontroleerd door: Innerchild
Gepubliceerd op: 29 december 2006
Thema's: [Eenzaamheid] [Geloof] [Onzekerheid]