poema: | Donderdag, januari 18, 2001 22:11 |
Jouw verdriet mag jij met ons allen delen.Gedeeld verdriet doet maar half zo zeer. Rustig proberen te verwerken Arie, het zal jou veeleer sterken. Groetjes, poema |
|
gabriella: | Maandag, september 18, 2000 09:03 |
arie sterkte leef met je mee en begrijp het zo goed |
|
inge: | Zondag, september 17, 2000 10:48 |
Wat een mooi gedicht!!! Heel lang toch maar tevergeefs gezocht naar iemand die net zon leegte in zich voelt als ik op dit moment.Sterkte | |
wil : | Vrijdag, september 15, 2000 14:34 |
Arie, wat verschrikkelijk knap en moedig van je om dit te schrijven. Jouw ogen hebben zijn vraag gezien. Jouw ogen hebben voor hem het antwoord moeten geven. Zijn ogen hebben jou bedankt in het weten wat er ging gebeuren. Alleen jij bleef. Jouw verdriet en pijn kon niet mee met hem. Sterkte. wil |
|
Auteur: arie | ||
Gecontroleerd door: bevertje | ||
Gepubliceerd op: 01 januari 1970 | ||
Thema's: |