Ik Was Ook Gezegend
Ik Was Ook Gezegend
Ik Was gezegend
Vertelde men mij
Met zulke fijne ouders
Die het zo goed oppakte
Ik weet niet, wat ik had gedaan
Als je mijn dochter was geweest
Net of ik iets had gedaan
Wat zo erg was
maar zo voelde ik het helemaal niet
Ik was trots
Dat ik die andere keus
Niet had ondergaan
En dat liet mijn moeder
Ze dan ook wel verstaan
Maar dat onbegrip en de vooroordelen
Van de mensen
Brachten mij een hoop verdriet
Mijn moeder zei dan
Niet naar luistere lieverd
Ze begrijpen het niet
Ze weten niet beter
Dat ligt allemaal
Voor hun geweten
En daar hebben wij
Helemaal geen boodschap aan
Haar trots in haar ogen
Als ze geruststellend
Over mijn dikke buik wreef
En de woorden sprak
Als jij die andere keus
Had gemaakt
Dan zouden papa en ik
Juist niet zo trots, op je zijn geweest
En weg
Waren de nare gevoelens en het verdriet
Haar woorden brachten me vreugde
En ze liet me weer in mezelf geloven
Als de angst me had te pakken
Zo vaak midden in de nacht
Omdat het me zo vaak heeft verward
Dat nieuwe leven onder mijn hart
Dan sliep jij
Heel dicht naast me
En hield mijn hand
De hele nacht vast
Het was ook voor jou
Een zware vracht
Maar jij week geen seconde
Van mijn zijde
In die donkere angstige nacht
Mijn lieve pap,
Hield over ons dan de wacht
Hij kwam alsmaar kijken
Of ik soms nog wat nodig had
Of om mij te zeggen
Jij hoeft niet bang te zijn
Mijn kleine meid
Wij zijn hier, alles komt goed
Dat zal je zien, zo door de tijd
Woorden die ik nog altijd hoor
Woorden die kwamen
Uit jouw diepste gemoed
De tranen
Die klonken er door heen
Van het verdriet,
Dat jij, Om mij
Toen die tijd had
Bedankt, voor al die
Onvoorwaardelijk liefde en stuen
Die jullie mij toen hebben gegeven
In dat van mij
Toen, nog zo jong leven
Ik heb het goed gemaakt
Door jullie beide
Een prachtige kleinzoon
Te hebben mogen geven
Die zo intens
Heeft verrijkt
Jullie beide leven
En het klopt wel
Wat die mensen toen zeiden
Ik was heel erg gezegend
Met ouders, zoals jullie beide.
Liefs Jet
Ik Was gezegend
Vertelde men mij
Met zulke fijne ouders
Die het zo goed oppakte
Ik weet niet, wat ik had gedaan
Als je mijn dochter was geweest
Net of ik iets had gedaan
Wat zo erg was
maar zo voelde ik het helemaal niet
Ik was trots
Dat ik die andere keus
Niet had ondergaan
En dat liet mijn moeder
Ze dan ook wel verstaan
Maar dat onbegrip en de vooroordelen
Van de mensen
Brachten mij een hoop verdriet
Mijn moeder zei dan
Niet naar luistere lieverd
Ze begrijpen het niet
Ze weten niet beter
Dat ligt allemaal
Voor hun geweten
En daar hebben wij
Helemaal geen boodschap aan
Haar trots in haar ogen
Als ze geruststellend
Over mijn dikke buik wreef
En de woorden sprak
Als jij die andere keus
Had gemaakt
Dan zouden papa en ik
Juist niet zo trots, op je zijn geweest
En weg
Waren de nare gevoelens en het verdriet
Haar woorden brachten me vreugde
En ze liet me weer in mezelf geloven
Als de angst me had te pakken
Zo vaak midden in de nacht
Omdat het me zo vaak heeft verward
Dat nieuwe leven onder mijn hart
Dan sliep jij
Heel dicht naast me
En hield mijn hand
De hele nacht vast
Het was ook voor jou
Een zware vracht
Maar jij week geen seconde
Van mijn zijde
In die donkere angstige nacht
Mijn lieve pap,
Hield over ons dan de wacht
Hij kwam alsmaar kijken
Of ik soms nog wat nodig had
Of om mij te zeggen
Jij hoeft niet bang te zijn
Mijn kleine meid
Wij zijn hier, alles komt goed
Dat zal je zien, zo door de tijd
Woorden die ik nog altijd hoor
Woorden die kwamen
Uit jouw diepste gemoed
De tranen
Die klonken er door heen
Van het verdriet,
Dat jij, Om mij
Toen die tijd had
Bedankt, voor al die
Onvoorwaardelijk liefde en stuen
Die jullie mij toen hebben gegeven
In dat van mij
Toen, nog zo jong leven
Ik heb het goed gemaakt
Door jullie beide
Een prachtige kleinzoon
Te hebben mogen geven
Die zo intens
Heeft verrijkt
Jullie beide leven
En het klopt wel
Wat die mensen toen zeiden
Ik was heel erg gezegend
Met ouders, zoals jullie beide.
Liefs Jet
Reacties op dit gedicht
| lisa21: | Donderdag, februari 23, 2006 23:14 |
| heel erg mooi zeg, ik heb weer herkenbare dingen erin gelezen.. gelukkig dat je ouders er zo voor je zijn dat is toch erg belangrijk. dikke kus lisa |
|
| elke de cleyn: | Vrijdag, oktober 11, 2002 10:11 |
| Lieve jet, Het is een prachtig gedicht aan je ouders opgedragen. je hebt veel steun van je ouders gekregen in die donkere tijden,maar dat is wat ouders eigenlijk horen te doen. Zoals je weet ik heb nog maar net het zelfde meegemaakt, mijn ouders hebben nooit iets van hem moeten hebben en waren blij dat ik de stap heb gezet om terug thuis te komen wonen ze waren er ook voor mij ze namen me overal mee heen met mijn zoontje mama kwam snacht's naast me liggen en papa kwam regelmatig onge |
|
| Hans Winter: | Maandag, januari 21, 2002 01:15 |
| Je zet de zegening voort met je hand op het bolletje van je ongeboren kleinkind. |
|
| waterval: | Zondag, januari 20, 2002 15:38 |
| graag gelezen.... | |
| Sheena: | Zondag, januari 20, 2002 14:15 |
| Wow, een indrukwekkend epos, over liefde .... take care, Sheena |
|
| michris: | Zondag, januari 20, 2002 13:59 |
| Tel je zegeningen..één voor éen.. liefs, michris |
|
| chiara32: | Zondag, januari 20, 2002 13:35 |
| Mooi jetje | |
| 11je: | Zondag, januari 20, 2002 13:23 |
| prachtig....en nu nog ben je gezegend!!! liefs 11je |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Jet van keken |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 20 januari 2002 | ||
| Thema's: | ||