Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Mijn grootste verlies...
Zwaar verlies
Ik verblijf.
Soms wel drie dagen aan een stuk.
Aan jouw graf.
Maar tranen bedwingen mij een glimlach.
Op m'n gezicht.
Om te toveren.
Je ging heen.
Net zo snel als de zon.
Ging jouw licht terug onder naar een ander werelddeel.
Je grafsteen.
En je vele foto's.
Geven een voorbeeld van hoe het later zou zijn geweest.
Reacties op dit gedicht
Bita vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
rebecca
:
Zondag, januari 20, 2002 16:50
een verlies is niet altijd even gemakkelijk te omzeilen !
mooie weergave van de menselijke emotie
kizz rebecca
chiara32
:
Zondag, januari 20, 2002 15:50
Droevige emoties komen op bij het lezen van dit gedicht.
Mooi
Over dit gedicht
Auteur:
Bita
Gecontroleerd door:
Gepubliceerd op:
20 januari 2002
Thema's:
[JIJ]
[Houden van]
[Verlies]