Verliezen
Schreeuwend,
verlies ik mezelf.
Vol haat,
werp ik een blik op het mes.
Bloedend,
zie ik het rode ellende,
van mijn armen afdruipen.
Met een brede glimlach,
sterf ik in een rode plas,
vol van emotie.
verlies ik mezelf.
Vol haat,
werp ik een blik op het mes.
Bloedend,
zie ik het rode ellende,
van mijn armen afdruipen.
Met een brede glimlach,
sterf ik in een rode plas,
vol van emotie.
Reacties op dit gedicht
| *dreamer: | Dinsdag, januari 02, 2007 18:14 |
| hee ik heb al je gedichten gelezen, en er is er geen 1 waarin ik me niet herken... (dit wou ik even kwijt denk ik=p) heel veel liefs! =) |
|
| [B]lack [A]ngel: | Maandag, januari 01, 2007 15:47 |
| ik vin hem heeél mooi gemaakt maar wel herkenbaar nog sterkte '' [x]xxx[x] [B]lack [A]ngel |
|
| -broken-: | Maandag, januari 01, 2007 01:26 |
| mooi verwoord en zoo verleidelijk:( sterkte (k) liefs -xxx- |
|
| arie: | Zondag, december 31, 2006 12:12 |
| elke inkeping in je lichaam is een lijdensweg die je jezelf weer aan doet. Wat de reden ook mag zijn, er is altijd een andere weg... Ook voor jou ligt die weg open... Zoek profesionele hulp Ik wens je de kracht toe.. arie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ~Bl@ck @ngel~ | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 31 december 2006 | ||
| Thema's: | ||