Mijn nieuwe weg is vrij maar ook
zo breekbaar.
Het laat me zien, hoe ik jaren
heb geleefd.
Gevoelens heb getoond die nu
met onverschilligheid wordt beloont.
Dag en nacht me geven en mezelf
voor de buitenwereld als pias
vertoond.
Niemand nam de moeite en keek er
doorheen.
Omringt door vele mensen en toch
alleen.
Vond steeds de kracht voor andere
sleepte ze vaak op zwakke en
moeilijke momenten er doorheen.
Ze stonden toen dichtbij en leunde
op mij.
Maar waar zijn ze gebleven, op deze
moeilijke momenten voor mij.
Ach haal het doek maar op doet het
licht maar aan.
Deze pias zal wel weer verder gaan.