Je laat iets van je horen,
Als het jou uitkomt.
Het gevoel, dat ik je al ben verloren.
Dat jou hart mij niet meer verwelkomt.
Mijn gedachten gaan met mij op de loop,
Ze rennen en vliegen overal heen.
Ik verkeer in grote wanhoop,
Zonder jou, ben ik éénzaam en alleen!
Ik wil ’s morgens niet meer opstaan,
Ik wil dat je naar me toekomt.
Ik wil nergens meer heengaan,
Ik wil dat je mijn liefde verwelkomt.
Ik zou het allemaal over willen doen,
Paar maanden terug de tijd ingaan.
Om jou terug te krijgen, daar zou ik alles voor doen,
Dan konden we er samen tegenaan!
Alsjeblieft lieverd, geef mij die zekerheid,
Laat me niet in wanhoop zitten.
Ik garandeer je, je krijgt geen spijt.
Ik wil graag weer, als een stel, tegen je aan kunnen zitten!!
Lieverd, alsjeblieft.. Ik mis je zo! Ik hou van je!
| Joyce-: | Zondag, februari 04, 2007 20:40 |
| Deze onzekerheid is zo vervelend. Maar wat je zelf al zegt, hij neemt alleen contact op als hij dat nodig vindt. Wordt het dan niet eens tijd om te realiseren dat híj degene is wie het probleem is? Heel veel sterkte, ik hoop voor je dat er gauw een eind komt aan je onzekerheid. Liefs, Joyce |
|
| sunset: | Dinsdag, januari 02, 2007 13:27 |
| Voelbaar overgebracht jouw verlangen, verwarring, onzekerheid. Liegfs, sunset |
|
| Auteur: Lovely** | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 02 januari 2007 | ||
| Thema's: | ||