Op momenten als deze...
Op momenten als deze…
Was je nu maar hier bij mij,
in theorie ben je ver weg, maar toch dichtbij.
Dan konden we nog eens praten,
net zoals vroeger, als we aan de open haard zaten.
Ik heb je echt nodig dit moment,
voor jou was geen enkel probleem onbekend.
Dan besef ik… je zal nooit terugkomen,
dat grote geluk hebben ze me ontnomen.
Maar we zullen wel ooit terug bij elkaar zijn,
dat wordt me verteld door die ene plotse zonneschijn..
zaterdag 30 december 2006, 21u31
Reacties op dit gedicht
| kleinmeisje: | Dinsdag, januari 02, 2007 19:39 |
| mooi gedicht,jammer ook dat jullie niet meer bij elkaar kunnen zijn.liefs | |
| Ankex: | Dinsdag, januari 02, 2007 15:06 |
| echt mooi en blijf hopen, misschien staat hij/zij ooit wel eens terug voor je. | |
Over dit gedicht
| Auteur: *tientjeuh | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 02 januari 2007 | ||
| Thema's: | ||