opgesloten in een kooi
alles zag ik verdwijnen
mijn leven leefde ik wegkwijnend
als een vogel gevangen in haar kooi
tuurend naar de dood
in mijn kooi kon ik dansen
leven en lachen
maar hoe snel ik ook dansde
de dood kwam altijd weer
gevangen in de kooi des levens
ontdekte ik iets dat niet mocht wezen
dansend in duizenden illusies
ontdekte ik dat ik nooit had mogen leven
hoeveel ik ook van de dood hield
krijgen mag hij me nog niet
ik wil hem niet kwetsen
maar hij wil me veels te lief
uit angst sloot ik me op in een kooi
verborg hem daarna zo
dat het leven zelf me niet meer zag
en dood me opgaf
de kooi is op slot
de sleutel in foute handen
nooit zal ik worden bevrijd
maar enkel leven in deze eindloze tijd
mijn leven leefde ik wegkwijnend
als een vogel gevangen in haar kooi
tuurend naar de dood
in mijn kooi kon ik dansen
leven en lachen
maar hoe snel ik ook dansde
de dood kwam altijd weer
gevangen in de kooi des levens
ontdekte ik iets dat niet mocht wezen
dansend in duizenden illusies
ontdekte ik dat ik nooit had mogen leven
hoeveel ik ook van de dood hield
krijgen mag hij me nog niet
ik wil hem niet kwetsen
maar hij wil me veels te lief
uit angst sloot ik me op in een kooi
verborg hem daarna zo
dat het leven zelf me niet meer zag
en dood me opgaf
de kooi is op slot
de sleutel in foute handen
nooit zal ik worden bevrijd
maar enkel leven in deze eindloze tijd
Reacties op dit gedicht
| sneeuwbaviaan: | Maandag, februari 05, 2007 14:01 |
| hoi michelle | |
| weerwolfjuhn: | Dinsdag, januari 02, 2007 21:38 |
| mooi geschreven, ga de sleutel trgvragen, en geef hem aan de juiste persoon |
|
Over dit gedicht
| Auteur: mixxi | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 02 januari 2007 | ||
| Thema's: | ||