Gestorven diep vanbinnen
gestorven diep vanbinnen
Al heel mijn leven lang zijn ze er,
en het lijkt alsof ze nooit zulle weggaan,
ze duwen me steeds in een bodemloze put,geven me de kans niet meer om op te staan.
Wat doe ik toch verkeerd mag ik niet meer bestaan? kunnen jullie niemand anders kiezen ?! ik heb toch niets gedaan!
uitlachen, treiteren, slaan dat is het enige dat ze kunnen,
mij alleen maar pijn,bloed en heel veel tranen gunnen.
mijn hart veranderd stilaan van steen, niemand kan me nog raken , niet meer zoals voor heen.
Anonieme brieven,pestende mails, spottende blikken
ze breken mij langzaam af in kleine zwarte stukken.
Vanbuiten zie je niets, maar van binnen ben ik gestorven
k'ben al jaren dood dus maak je maar geen zorgen.
de pijn vang ik op samen met de zorgen in mij gebroken ziel .
kben niemand meer t'is jullie gelukt
alles in mij is nu helemaal stuk.
ik ben geboren in een wereld van pijn en ongeluk.
Al heel mijn leven lang zijn ze er,
en het lijkt alsof ze nooit zulle weggaan,
ze duwen me steeds in een bodemloze put,geven me de kans niet meer om op te staan.
Wat doe ik toch verkeerd mag ik niet meer bestaan? kunnen jullie niemand anders kiezen ?! ik heb toch niets gedaan!
uitlachen, treiteren, slaan dat is het enige dat ze kunnen,
mij alleen maar pijn,bloed en heel veel tranen gunnen.
mijn hart veranderd stilaan van steen, niemand kan me nog raken , niet meer zoals voor heen.
Anonieme brieven,pestende mails, spottende blikken
ze breken mij langzaam af in kleine zwarte stukken.
Vanbuiten zie je niets, maar van binnen ben ik gestorven
k'ben al jaren dood dus maak je maar geen zorgen.
de pijn vang ik op samen met de zorgen in mij gebroken ziel .
kben niemand meer t'is jullie gelukt
alles in mij is nu helemaal stuk.
ik ben geboren in een wereld van pijn en ongeluk.
Reacties op dit gedicht
| 1905: | Vrijdag, januari 26, 2007 13:17 |
| Hoi, ik bid elke dag voor iedereen die meemaakt wat ik meegemmakt heb. ik heb maar één tip: laat het gaan, leef je leven en negeer de rest! | |
| WOEZEL: | Maandag, januari 22, 2007 18:56 |
| Kei mooi manoke ! echt waar! wel kei tof van al die toffe steunende reacties ... =) Xxx Woezel |
|
| *marie*: | Vrijdag, januari 12, 2007 20:51 |
| nee doe er wat aan gaa naar de leeraar zeg er wat van maar doe jezelf nix aan !! dat is echt niet goed voor je hoor ..!! xxx *marie* STERKTE |
|
| dichterbij: | Woensdag, januari 03, 2007 17:36 |
| dit is te gek voor woorden. heb je niemand waar je op kunt vertrouwen zodat er iets gedaan kan worden. hieraan ga je inderdaad kapot. meisje doe er wat aan. iedereen heeft recht op een normaal leven, ook jij sterkte en een warme groet |
|
| Ton Rijkers: | Woensdag, januari 03, 2007 14:25 |
| Lieve Manon, Ik ben hier echt ontdaan van. Vreselijk wat een rot leven, kind. Maar laat ze niet van je winnen hoor, die smerige rotzakken.. Ik wens je alle kracht toe..het nog even vol te houden..want op zekere dag moet het toch over raken.. Groetjes, Ton |
|
| Windwhisper: | Woensdag, januari 03, 2007 13:08 |
| sterkte hoor. Liefs Cobie |
|
| schaapii : | Woensdag, januari 03, 2007 11:45 |
| Mooi geschreven maar heb hoop...! Dikke knuff,, Maaike |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Manon-Nony | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 03 januari 2007 | ||
| Thema's: | ||