de verloren winnaar
Jouw web verstikt
mijn adem
als ik niet oppas
vergeet uit te wijken
voor je ijzerdreunende
mars van het ene
punt naar het andere
links, slaag
rechts, steek
ik smeek je,
mijd me
dan hoef ik
geen vrees te hebben
voor je haren
als heroïnenaalden.
verslaaf een ander
en breek mijn draad
we weten beiden
ondertussen al dat
je hebt gewonnen
maar mij verloren.
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Woensdag, januari 03, 2007 20:19 |
| wil je haar winnen, schep als een metgezel van god een ruime tuin met het enig gebod dat wanneer zij op je toe zal zijn getreden jij je gemis aan gevoel in haar gift erkent. hans |
|
| Andrea Gerrits: | Woensdag, januari 03, 2007 18:54 |
En hoe. Wauw! |
|
| Sifra.K: | Woensdag, januari 03, 2007 18:12 |
Autch.. Knufje, |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *zwarte schaduw* | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 03 januari 2007 | ||
| Thema's: | ||