Zie er staat een schim op de aarde voel dat er pijn is
geleden, ruik de dood de lucht vervuilen.
We gaan onrust tegemoet die wij zelf in het leven hebben
geroepen we zijn langzaam aan, aan het vergaan.
Vuile hypocriete teksten zijn niet om jezelf te verbreden
in emotie alleen om je die chaos te laten voelen.
De enige Tempel waard te verdedigen is je ziel en niet je
bankrekening die betoverende cijfertjes.
Per ongegrepen kans wordt de macht schever en pijnlijk dieper
in onze wereldse maatschappij gezet.
Geen hemelse klanken in tijd van oorlog geen menselijke
beslissingen meer alleen maar verval en de dood.
Pogingen om ons te redden gaan uit van eigen initiatief en
echt niet van een redder in nood.