Kerstavond
hoe hun vertrouwde gezichten veranderden
in die van vreemden
de warmte heeft de geest bedwelmd
daarom hou ik van de koele kerk
het wordt nooit meer zoals vroeger
ik kijk naar mijn vader
hij lijkt steeds meer op mijn opa
wat moet hij anders dan
een toastje wild naar binnen proppen
en slaan met zijn vuist op de arm van de bank
bij het raam gezeten lach ik flauwtjes
naar de straat
en huil
omdat het voor weglopen te laat is
ik ben nu volwassen
Reacties op dit gedicht
| Dweezlee: | Zondag, maart 23, 2008 13:24 |
| haha, dat stuk over die vader is geweldig. heel weemoedig. maar volwassen zijn heeft ook voordelen hoor ;-). en je kunt altijd een stukje kind blijven vna binnen. eendekuiken |
|
| kamerplant: | Woensdag, januari 03, 2007 20:36 |
| haha, goed idee. Feestdagen moeten zwaar geforceerd worden anders is het niets. En pasen is stiekem veel leuker natuurlijk, piep piep! | |
| MayadeBij*: | Woensdag, januari 03, 2007 20:31 |
| Maar wacht! Pasen komt er ook nog aan :) Ik ga mezelf in een fluffig groot rose pak met oren hijsen en weiger dit gedurende drie dagen uit te trekken. Dacht ik zo.. in mezelf alvast te weten.. | |
| lachebekje1988: | Woensdag, januari 03, 2007 19:26 |
| daarom wil ik wel weer kind worden soms | |
Over dit gedicht
| Auteur: kamerplant | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 03 januari 2007 | ||
| Thema's: | ||