eenzaam
Eenzaam
Eenzaam en alleen
Starend door het raam
Naar een koude, donkere nacht
De hemel, sterreloos en verlaten
Alleen de maan laat zich soms zien.
Een meisje, heel alleen
Denkend aan haar verdriet
De pijn die zij voelt, ondragelijk
Verscheurd door haar verleden
Huilend in het heden
Heeft zij al teveel leed gezien.
Trachtend door te gaan
Dat meisje vol met angst
Hopend op een betere toekomst
Geeft ze nog niet op
Alleen met nog een beetje kracht
Wandeld ze door, houd het nog niet vor gezien.
Toch voelt zij zich niet helemaal alleen
Een aanwezigheid leidt haar een weg
Verlicht haar donkere weg
En fluistert haar troostend toe
Een hand, een stem, een veilig gevoel
Een gids, een vriend, een beschermengel misschien?
Reacties op dit gedicht
| Ques Who: | Donderdag, januari 11, 2007 13:11 |
| ZO MOOI precies hoe ik me voel Ques Who |
|
| Dreamlover: | Woensdag, januari 03, 2007 22:50 |
| Je innerlijk stem...je eigen beschermengel. Luister er altijd naar. Wens je heel veel sterkte. Mooi gedaan. Liefs Dreamlover |
|
Over dit gedicht
| Auteur: speedyblond007 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 03 januari 2007 | ||
| Thema's: | ||