Huilend heden

-Huilend heden-

Het doet zo’n pijn dat de ogen niet niet zijn te drogen
Want het blijft zich vullen met de tranen van gehuil

Tijden blijven komen die allang zijn vervlogen
En toch maakt de tijd zijn woorden eraan vuil

Het heden kent geen toekomst
Het gaat zichzelf tegemoet

Het verleden lijkt toch het domst
Het is voorbij en toch lijkt het of het er nog toe doet

De tranen zijn gevallen
Verdwijnen noch drogen zullen ze niet

In het gekreukte papier vormen zij mallen
Van traanvormig verdriet

Onderscheid tussen hemel en hel
Klinkt als regen en zonneschijn

Net als de eennalaatste tel
Van de seconde die er nooit meer zal zijn

De tijd maakt geen onderscheid tussen het heden
En het steeds herhalende verleden

Toch hoor je telkens die angstige gebeden
Van de tijd die woorden fluistert over het verstreken verleden

Geschreven door

Veerle_L

Reacties op dit gedicht

Veerle_L vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

[-AnouK-]:	Zaterdag, januari 06, 2007 22:15
wauw ben er gwn stil van prachtig echt woow echt heel goed en mooi :D xxx anouk

marieke_x:	Vrijdag, januari 05, 2007 11:57
heel mooi! klinkt bekend dat gevoel, dan lijkt de toekomst zoo onbereikbaar.. kusssje knuffel

Peerke_x:	Donderdag, januari 04, 2007 14:52
In de eerste zin staat er 2x ''niet'', het moet maar 1x ''niet'' zijn. Mijn excuses daarvoor;) Kus

Roland Hainje:	Donderdag, januari 04, 2007 14:18
goed gedicht, Peerke! als jij dit leest, is het al weer verleden. *laten we leren van het verleden;) groetjes, Ro

Over dit gedicht

Auteur: Veerle_L
Gecontroleerd door: Marina
Gepubliceerd op: 04 januari 2007
Thema's: [Historie] [Toekomst] [Verdriet]