een leeuwerik zingt
Tussen korenschoven in het vrije land
kom ik in de stilte tot bezinning en zucht
terwijl een leeuwerik zijn lied zingt
hoog boven me in een staalblauwe lucht
een koperen zon begeleid mijn zijn
en laat me in haar stralen genieten
hier zit ik dan met ‘t gat in ‘t zand
zie daar een pracht vlinder langs schieten
ik volg met mijn ogen haar zachte in de wind
een mooie zomerdag die me welkom kust
het koren rijpte goudgeel volle aren
niets moet… mijn lijf vindt eindelijk rust
Reacties op dit gedicht
| switi lobi: | Zondag, januari 07, 2007 23:50 |
| O zalig..... en dan heerlijk achteoverliggen en wolkenfiguren kijken... Liefsliefs, switi lobi |
|
| micina: | Donderdag, januari 04, 2007 20:30 |
| Wat maak jij mooie dingen van de natuur .. vind het altijd mooi om te lezen. | |
| erje: | Donderdag, januari 04, 2007 17:19 |
| krijg het er warm van zo mooi hoop dat de echte warme zonnestralen onderweg zijn ik verlang naar de schone lente. liefs erje |
|
| sb lavandula: | Donderdag, januari 04, 2007 15:09 |
| was het maar zover, liefs hans |
|
| Sunny boy: | Donderdag, januari 04, 2007 14:47 |
| Wat is de natuur toch mooi,ik kan er altijd zo van genieten. Nog de beste wensen voor 2007 |
|
| remie: | Donderdag, januari 04, 2007 14:37 |
| in de derde strofe eerste regel staat zachte dit moet uiteraard zacht zijn... | |
Over dit gedicht
| Auteur: remie | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 04 januari 2007 | ||
| Thema's: | ||