Verjaardag
De dag van mijn verjaardag komt steeds dichterbij,
en ik zou er blij om moeten zijn,
Blij om de bezoek, om de cadeaus, om de feesten,
Maar ik kan er niks aan doen, ik vind het alles behalve fijn..
Nee echt geweldig zo'n verjaardag,
doen alsof het allemaal geweldig is,
nee als het aan mij ligt,
is die verjaardag bij deze geschiedenis.
Eén lichtpuntje is er dan nog,
en dat is dat het de allerlaatste zal zijn.
ik heb het altijd gezegd, ik wordt geen zestien,
ik blijf voor altijd klein.
Dus worstel ik me voor de laatste keer,
door de dag zelf en de voorbereidingen heen,
maar toch vierde ik het veel liever niet,
of helemaal alleen....
*27-01-02*
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Dinsdag, januari 22, 2002 01:35 |
| Verdriet om een dag van vreugde zie je vaak niet, tenzij je goed kijkt of zelfs tevoren al gekeken hebt en dan toch maar zachtjes zingt. |
|
| jason : | Dinsdag, januari 22, 2002 00:18 |
| ik wil ook nie oudworden ik vind het zo jammer alles te verlaten gisteren in de wieg vandaag negentien en morgen kan het afgelopen zijn CARPE DIEM |
|
| Ton Rijkers: | Maandag, januari 21, 2002 10:49 |
| Hallo Marieke, Ik ken iemand die er ook tegenop zag om ouder te worden. In werkelijkheid echter wilde zij het kind in zichzelf niet verliezen. Maar dat is juist goed.Dat mag ook niet verloren gaan. Ik hoop dat voor jou het zelfde geldt en dat je het kind in jezelf behoudt. Groetjes, Ton Rijkers |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Marieke 14 | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 21 januari 2002 | ||
| Thema's: | ||