eenzaamheid
het slokt me op
en vernietigd mij van binnen
de rillingen ze treken over mijn armen
de kou
wou dat er iemand was die me op zou warmen
die me liefde zou kunnen geven
zodat ik niet langer zou hoeven beven
de duisternis waarin ik licht zoek
maar uitgeput door mijn verdriet
zoeken kan ik nu niet
ligt hier op de grond
voel de bodem onder mij
besef dat ik nog besta
maar niet weten hoe ik verder ga
kruipend of lopend
als ik ooit nog op zou kunnen staan
anders zou ik kruipend verder gaan
uit mijn ogen stroomt opnieuw een waterval
een zee waar nooit een einde aan zou komen
en toch blijf ik stil hopen op mijn verbode dromen
so stand in the rain..