Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
mijn ziel zit vol met gaten
iets wat jij me geeft
woorden hebben niets goeds gedaan
iets wat ik herbeleef
jij kon mijn niet verstaan
gedachte zweven rond
een hart dat niet meer huilen kan
ik wou dat je me vertond
jij snapt er niets meer van
droge tranen op mijn gezicht
willen het je zeggen
hoe hou ik evenwicht
moet ik me er bij neer leggen?
ik kan wel met je praten
maar dringt het wel tot je door
mijn ziel zit vol met gaten
is jou liefde wel sterk genoeg daarvoor
je hoort me niet
mijn mond spreekt
maar het is alof het de klank vergeet
ik weet niet of je de pijn wel ziet
het enige wat ik je wil geven
is de warmte die je nodig heb
onze liefde laten leven
je zeggen dt ik je liefheb
Reacties op dit gedicht
lidie vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Over dit gedicht
Auteur:
lidie
Gecontroleerd door:
Gepubliceerd op:
21 januari 2002
Thema's:
[Verdriet]
[Houden van]