Wat kan ik je geven.
Wat kan ik je geven mijn kind.
Nee geen weelde van mooie
dingen.
Geen rijkdom of kostbare dingen.
Maar ik kan je enkel maar mijn
liefde, voor mooie dingen in het
leven aan je geven.
Het samen delen van een lach.
Mijn liefde en leed met je delen.
Anders niet.
Maar weet ik voel toch wel, dat
ik geven kan.
En het mooiste wat ik bezit met
je delen kan.
Ik kan je geven, mijn liefde en
trouw voor het leven.
Het leren genieten van de kleinste
dingen in het leven.
En bedenk mijn kind, ik zal er altijd
voor jouw wezen.
De gene waar je altijd op bouwen
kan.
En altijd een goede ouder wezen.
Ja, dat gevoel kan ik je mijn hele
leven geven.
Reacties op dit gedicht
| lonely 1: | Vrijdag, januari 05, 2007 21:05 |
| wanneer je je kinderen al de liefde kan meegeven, dan komen ze nooit iets tekort, mooi en liefdevol geschreven, liefs, lonely 1 |
|
| sunset: | Vrijdag, januari 05, 2007 08:29 |
| Jouw kinderen het voorbeeld van delende gevende liefde geven. Wat kan er mooier, rijker, beter zijn? Liefs en fijne dag, sunset |
|
| Windwhisper: | Vrijdag, januari 05, 2007 05:06 |
| Dan geef je immers je kind het kostbaarste sierraad wat er bestaat mee, onbetaalbaar ook, LIEFDE en warmte en genegenheid. Dikke kus Cootje, Goede morgen Rinus. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: fluister | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 05 januari 2007 | ||
| Thema's: | ||