Heb ik al gegeten?
Ik ken een man
84 jaar.
Reeds meer dan
40 weduwnaar.
Hij woont alleen
meer dan af en toe,
komen zijn kinderen
naar hem toe.
Zij wassen hem
iedere morgen
Delen zijn
dagelijkse zorgen.
Voorzien hem
van het eten
Alles, opdat hij
niets zou vergeten.
Door de dag
zit hij voor tv.
Al krijgt hij
niets meer mee.
Dat is zijn leven
Omdat hij slechts aan
een geliefde
zijn jawoord heeft gegeven.
Het voordeel
van een kort termijn geheugen
Hij kan zich
iedere dag opnieuw verheugen
Als hij een der kinderen ziet
Dat ze pas nog waren, weet hij niet.
Het nadeel van
dit alles is,
dat hij slechts moet wachten
Totdat alles
over is.
En als het gebeurt
midden in de nacht.
Als zij niet bij hem zijn
aan wie hij dacht.
Dan gaat hij eenzaam heen
Dat is het nare aan dit fenomeen.
84 jaar.
Reeds meer dan
40 weduwnaar.
Hij woont alleen
meer dan af en toe,
komen zijn kinderen
naar hem toe.
Zij wassen hem
iedere morgen
Delen zijn
dagelijkse zorgen.
Voorzien hem
van het eten
Alles, opdat hij
niets zou vergeten.
Door de dag
zit hij voor tv.
Al krijgt hij
niets meer mee.
Dat is zijn leven
Omdat hij slechts aan
een geliefde
zijn jawoord heeft gegeven.
Het voordeel
van een kort termijn geheugen
Hij kan zich
iedere dag opnieuw verheugen
Als hij een der kinderen ziet
Dat ze pas nog waren, weet hij niet.
Het nadeel van
dit alles is,
dat hij slechts moet wachten
Totdat alles
over is.
En als het gebeurt
midden in de nacht.
Als zij niet bij hem zijn
aan wie hij dacht.
Dan gaat hij eenzaam heen
Dat is het nare aan dit fenomeen.
Reacties op dit gedicht
| sb lavandula: | Vrijdag, januari 05, 2007 10:59 |
| heel mooi en droevig, liefs hans | |
| sunset: | Vrijdag, januari 05, 2007 08:05 |
| Treffend tonend beeldend overgebracht. Liefs, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: jure | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 05 januari 2007 | ||
| Thema's: | ||