Jou smekende blik.
Jou smekende blik.
-dwars kijk je door me heen
om te kunnen zien
om te kunnen zien
wat ik al die tijd verborgen hield
zelfs voor jou.
en jou smekende blik
doet me beseffen
dat het geheimhouden
van verdriet
niet de oplossing zal
zijn tot het einde
van angst.
En jou smekende blik
doet me realiseren
dat ik moet uiten:
De gevoelens die ik koester.
de pijn en het verdriet
van een strijd,
ver in het verleden.
Maar, ik kan het niet.
Reacties op dit gedicht
| *Lovely Rose*: | Maandag, januari 08, 2007 21:57 |
| heej meiss, Mooi =O xxx HvJee |
|
| Roo$je: | Vrijdag, januari 05, 2007 20:59 |
| Iets verborgen houden, zo moeilijk, maar ook eerder jezelf beschermend. Ga niet tegen jezelf in, praat er over als dit je te zwaar is, want soms kun je de dingen gewoon niet alleen! Liefs, Kus HvJ Beavj |
|
| sunset: | Vrijdag, januari 05, 2007 09:14 |
| En toch ... Wil je jezelf (en de ander) niet verliezen, zul je - en liever vandaag dan morgen - over jouw schaduw heen moeten stappen. Treffend tonend delend. Liefs en knuf, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Rode Roos | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 05 januari 2007 | ||
| Thema's: | ||