Winterwarm...
Gaan geknakte takken en twijgen
brekende de vuurkorf te gemoed
en knoppen en bollen ontspruiten
waar de sneeuw z’n deken toelegt
doen pindanetjes zaadkransen
de vetbollen overmeesteren…
En daar, daar zie ‘k je lief…
Reacties op dit gedicht
| powderfinger: | Zaterdag, januari 06, 2007 23:00 |
| schattig hoor:-) (gnagna!) x |
|
| lexx: | Zaterdag, januari 06, 2007 12:18 |
| na de breuk ontkiemt zich langzaam nieuw leven.. hoe wonderlijk je dat verwoord hebt liefs alex |
|
| Mathilde: | Vrijdag, januari 05, 2007 23:23 |
sfeervol... krijg spontaan zin in warme chocola met slagroom (en een beetje rum ;)) liefs, mathilde |
|
| switi lobi: | Vrijdag, januari 05, 2007 23:14 |
| Zo mag winter lang duren. Liefsliefs, switi lobi |
|
| Quadesh: | Vrijdag, januari 05, 2007 23:05 |
| wow de winter zo warm verwoord. En ja zal hem zijn knuf liefs | |
Over dit gedicht
| Auteur: MizzTeaQ | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 05 januari 2007 | ||
| Thema's: | ||