Gevangen in je eigen gevoel
Gevangen in je eigen gevoel
Gevoel maakt emotie los
Emotie is pijn en verdriet
Verdriet wat zich omzet in woede en wrok
Helpend maar tegelijkertijd ook zelfvernietigend
Hoop wat wegvaagt
Positieve innerlijke krachten welke lijken op te lossen
. . .in het diepste van het hart
Verloren, alleen en veroordeeld tot levenslang
Gevangen tussen de nu zelfgebouwde muren
. . . Die kille kerkers van je eigen ziel
* . * . *
Reacties op dit gedicht
| Doortje Denker: | Dinsdag, januari 09, 2007 10:54 |
| Heel erg mooi, probeer als het kan kracht te putten uit wat je nog wel hebt, ik weet hoe moeilijk het is, toch blijf proberen, en geef de moed niet op!!! STERKTE! | |
| sieriena: | Zaterdag, januari 06, 2007 14:32 |
| heel mooi geschreven.. Vergeet niet bij het opbouwen van de muren ook een raam in je muur te maken.. zodat als er een tijd komt dat het weer een beetje mee zit.. je altijd weer kan ontsnappen.. mooi geschreven.. xje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Manjula | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 06 januari 2007 | ||
| Thema's: | ||