Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
Stil gestaan
Zou dan toch dat iets in mij,
Gewoon weer helemaal niets zijn,
Of leeft mijn hart weer in een winter,
Van allang vergeten pijn.
Mijn hoofd zoekt naar een reden,
Die mijn hart blijkbaar nog weet,
Maar is mijn verstand toch beter bij,
En is het slimmer dat ik vergeet.
Wat is het nut van het doorleven,
Wat mij ooit is aangedaan,
Of komt het juist steeds terug,
Omdat ik sindsdien heb stil gestaan.
Reacties op dit gedicht
Engeltjuh vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
Kloontje
:
Maandag, januari 08, 2007 20:17
Heel treffend geschreven.
Je blijft me inspireren Poez.
Liefs
Over dit gedicht
Auteur:
Engeltjuh
Gecontroleerd door:
christina
Gepubliceerd op:
06 januari 2007
Thema's:
[Eenzaamheid]
[IK]
[Verdriet]